Przyjechał Eskel!

Lalek wreszcie trafił do mnie. Jestem poza domem, ale przecież nie zostawię go zamkniętego w paczce...

Nowy mieszkaniec przyjechał w pudełku po Isulu - ponieważ jest hybrydą, to nie ma własnego.

Dowiedziałam się, że ma na imię Eskel, czyli tak jak jeden z wiedźminów z książki Sapkowskiego. Coś mi się wydaje, że w przyszłości będzie go trzeba ubrać po wiedźmińsku ;)

Czy mówiłam już, dlaczego się nie niego zdecydowałam mimo, że w planach był Taeyang Missionary? Przez te Oczy! Przeżyłam chwile grozy, gdy po zamknięciu jednego oka, mnie umiałam go otworzyć. Dobrze, że w pudełku przyjechała też instrukcja do głowy. Pierwsze oczne doświadczenie za mną ;)

Razem z nim przyjechała masa przedmiotów, m.in. dodatkowe buty oraz przekąska.

 Teraz, jak już wiem jaki on jest duży, mogę pomyśleć o jakimś pokoju, w którym będzie mieszkał. Do tej pory pullipową rodzinę widziałam tylko na zdjęciach i za bardzo nie wiedziałam, czego się spodziewać.

Teraz parę spostrzeżeń świeżo upieczonego posiadacza dyniogłowej hybrydy:

- duży jest. Oglądałam filmiki w necie, ale i tak pewne zaskoczenie było.

- oczy się ruszają!

- i zamykają!

- obitsu (ciałko) strasznie skrzypi, jak się je ustawia. Może tylko ten egzemplarz tak ma. Ale za to nie jest obluzowane. Skrzypienie mi nie przeszkadza.

- przez te oczy ma się wrażenie, że trzyma się w ręce coś żywego, nie zdziwiłabym się jakby zaczął chodzić po mieszkaniu. Ale wolałabym, żeby tego nie robił ;)

- mówiłam już, że oczy się ruszają i zamykają? Mówiłam.

- włosy są ciekawe w dotyku. Prawie jak prawdziwe.

- oczy, oczy!

Następne posty będą zdaje się pisane przez Eskela. Ja będę się wtrącać z rzadka.

Pozdrawiam wszystkich!