Mika: Ale jesteś pewny, że to dobry pomysł?
Eskel: A co? Mam czekać, aż Capricorn się zacznie znów nami zajmować? Zresztą chcę wyjść na dwór, a na taki śnieg bez butów nie pójdę.
Mika: Ja tam lubię biegać boso. No ale może masz rację, po śniegu na bosaka to niekoniecznie.
Kilka dni później.
Mika: Miałeś kupić buty! :-O
Eskel: No i kupiłem. Tylko z zawartością. Ale nie martw się, coś się na to poradzi.
Eskel: Cześć, jestem Eskel, a to Mika. Miło Cię poznać.
Nowy: Hej, jestem Hunter. Pomożecie mi się odczepić od tego stojaka? Cały zdrętwiałem.
Eskel: Pewnie, pewnie. Możesz się rozebrać, tutaj ciepło. Potrzymam Ci bluzę.
Eskel: Wiesz, mamy tu taki zwyczaj, że jak przyjeżdża ktoś nowy, to daje swoje buty na chwilę. No wiesz, zgodnie z tym powiedzeniem, że żeby kogoś poznać, to trzeba przejść milę w jego butach.
Hunter: Och. No dobrze.
Eskle: Ej, wygodna ta Twoja bluza. Jeszcze drugi but poproszę.
Mika: Mogę zobaczyć torbę? Ona się otwiera?
Hunter: Pewnie, tak otwiera się.
Eskel: Świetne te buty. Wygodne?
Hunter: Sam sprawdź. Mnie pasują.
Eskel: Ok. To dzięki. Trzymaj się.
Hunter: Hej kolego, ale gdzie idziesz?
Eskel: Idę pochodzić w butach. A Tobie radzę nie schodzić z wersalki, bo Pies nie lubi obcych.
Hunter: !
